نهی از وصف ملازم عبادتنهی از وصف ملازم عبادت به معنای تعلق نهی به عَرَض لازم عبادت می‌باشد. ۱ - تعریفنهی از وصف ملازم عبادت، در جایی است که نهی ، به وصف ملازم عبادت تعلق می‌گیرد. منظور از وصف ملازم، وصفی است که در خارج با موصوف یکی باشد و وجودی جدای از وجود موصوفش نداشته باشد، مانند:نهی از جهر و یا اخفات قرائت در نماز ، که جهر و اخفات از خصوصیات و اوصاف قرائت شمرده می‌شود و هر دو به یک وجود، موجود گشته‌اند. ۲ - بررسی دلالت نهی بر فساد عبادتبه نظر برخی از صاحب نظران، این نهی بر فساد عبادت دلالت می‌کند، زیرا محال است قرائتی که نهی به آن تعلق گرفته، مقرِّب عبد به سوی مولا باشد. [۲]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۷، ص۲۶۲.
[۳]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نهی از وصف ملازم عبادت». |